wehikuł

borowiak

wehikuł

będąc wewnętrznym życiem dziecka
galaktyką siedemnastu kamieni
rękoma barbarzyńcy naprawiałem zegary
już wtedy chciałem zatrzymać czas

dzisiaj gdy w sobie widzę
wirujące słońca niezmienne ciepło
zastygłe na wodzie kręgi
pożółkłe wspomnienie rodziców
wykroty w korzeniach drzew
patrząc za siebie spoglądam w przyszłość

manipulując życiem i losem szukam
zaklęć ukrytych w codzienności
nigdy znużony jak leśne zwierzę
zasypiam wśród traw

Keriann

Dzięki za piękny wiersz. Duch przeszłości krąży nad teraźniejszością, splata się z nią, wychyla w przyszłość, zatacza kręgi... Jeśli tylko masz ochotę, pisz, zamieszczaj, naprawdę niesamowicie się czyta Smile

borowiak

kupalnik

leśnymi łąkami
szukałem kwiatów paproci
wśród słonych traw mokradeł
strumieniem pływały gwiazdy

na łódkach z kory
szepcząc z drzewami
zarysem dróg drogowskazem
spisanym pęknięciem nocy

wyrastał z mchów
zgubiony i odurzony
zapachem kwiatu paproci
poranek i z nowiu sen nowy

* a to opis pewnej nocnej przygody, nie pamietam juz tylko czy odbyła się naprawdę czy tylko we śnie, ale cóż to za róznica Wink

borowiak

wyliczanka

w chatach pokrytych strzechą
za maleńkimi oknami
mieszkają radości i smutki
pokryte pajęczynami

rozmarzone i zapatrzone
w ten ogień na kominie
co jeszcze wczoraj płonął
a każdy z nich przeminie

zostanie twoja głowa siwa
jak czapla w mej pamięci
zapomnisz mnie zapomnę ciebie
zapomną wszyscy święci

w domach pokrytych betonem
za ogromnymi oknami
mieszkają radości i smutki
pokryte nadziejami

*Pisałem to pod wpływem starej chałupy (zdjęcie)
[link widoczny dla zalogowanych]
rok budowy około 1870. Wiosną mam zamiar ją zburzyć i postawić na jej miejscu nowy dom ( wiem że szkoda ale to kompletna ruina, a nowy dom tez będzie drewniany)

borowiak

szepty

w kolorach i miękkości mchów
w spojrzeniach leśnych stworzeń
i wobec wszystkich przyszłych snów
składamy swoje słowa

poprzez szum olchy
i światło w nas bijące
nieistniejący czas
minionych lat tysiące

nie biorąc żadnych świadków
prócz wiecznej ciszy lasu
składamy to zaklęcie
wstrzymując ścieżki czasu

świadomi swoich pragnień
ukrytych drżących myśli
schronienie przyjmujemy
w gęstwinie dębu liści

*właściwie formuła poprzedzająca zaklęcie mające na celu przekroczenie "dębowej bramy" i wkroczenie do krainy snów, spotkanie dwóch osób w śnie
[link widoczny dla zalogowanych]

borowiak

mniszek

zasypiając przeglądasz marzenia
dom jest w kolorze drożdżowych ciast
z szafy ktoś nuci starą melodię
że nie ma samotnych niedziel

rozmawiasz ze mną przez sen
od zawsze językiem jaszczurek
i płaczesz co noc niezrozumiana

rano nie zmieniasz kwiatów
malwy niech rosną pod płotem
zostaną kluczem do wszystkich
sierpniem zasnutych dni
nadchodzi babie lato

to było dla optymistów Smile

a teraz wersja dla pesymistów Sad

malujesz nasze samotne niedziele
w słoneczne kolory drożdżowych ciast
z szafy nucisz starą melodię
tę samą wciąż od wielu lat

rozmawiasz ze mną przez sen
od zawsze językiem jaszczurek
i płaczesz co noc niezrozumiana

pod płotem pieścisz uschnięte malwy
spędzając tam wszystkie sierpniowe dni
a ja mam gdzieś pieprzone babie lato

Embarassed

borowiak

amanita

kuli trzymanej dłońmi
pokrytej wspomnieniami
pozwalam tak jak stwórca
potoczyć się grzybniami

wśród spraw minionych z dawna
słyszałem rozhowory
w urokach kurzej łapki
gdzie ludzie muchomory

ściągają wzrokiem burzę
a oddychają światłem
rozbłysłym wieki temu
nie jestem tu przypadkiem

gdyż wszystko ze mnie płynie
w kobierce ułożone
świetlą się oczy puszczy
oddechem mym skażone

* historia pewnej przygody która przytrafiła mi się gdy wymiatałem kurze spod starej szafy, szczegóły są i dla mnie niezrozumiałe Rolling Eyes

borowiak

lipcówka

zapachem kiszonych ogórków
pomidorami na oknie
jak lato dojrzewasz
w fotelu bujanym gankiem
i szklanką soku

w szaleństwie much
zbyt krótkie noce by zapomnieć słońca
śnimy gorące dni na plaży

krzyczące dzieci i twoje rumiankowe ciało
zamarło słonecznym majakiem

*wiersz pisany w pewny upaaaalny letni dzień zainspirowany zapachem młodych kiszonych ogórków, które są jak afrodyzjak Smile

Keriann

Hoho, ale mi sie sypnęło Smile

Cieszę sie bardzo, kilka utworów już gdzieś czytałam Wink

Inne nawet na Uroczysku można księżycową nocą napotkać Wink

borowiak

by poznać kolejną drogę
zostawiam wam tę księgę
pisaną każdego wieczora
marzeniem o Valinor

wiem że nie przepłynę morza
bo drogi zakrzywiły się
a gwiazdy pogasły
na oceanie miliona

na drogach dni towarzyszy
przewodnik wędrowca niepokój
porzucę szmaragd na moście
a duszę polnym kamieniom

przyniosę w pozdrowieniu
zebrane na drodze słowa
strona biegnie po stronie
nigdy nie pisząc- koniec

Keriann

Wiesz co, skojarzenia mam jak najbardziej romantyczne. Nie w sensie delfinki, serduszka, tylko w sensie epoka. Mickiewiczowsko- Słowacko- Norwidowskie. Z domieszką elficką Wink

Ale koktail! Ale wiersz do przemyslenia, dzięki za umieszczenie go tu, w ogóle lubię czytać to, co psizesz.

morfin

Bardzo ładny wiersz Smile

borowiak

dziękuję pięknie Very Happy

Amras

Świetne wiersze. Jestem pod wrażeniem. Mają niesamowity nastrój, dają do myślenia i pobudzają wyobraźnię. Mam nadzieję że będzie ich więcej.
Pozdrawiam Wink

borowiak

Ja także mam nadzieję, lecz wena to kapryśna pani Rock ya