Stworzonko

Keriann

Deszcz

Pada deszcz...
dobrze mi z tym...
nikogo na ulicach...
na ścieżkach...
w parku...
w lesie...
żadnego człowieka...
nikogo,
kto może mnie oceniać,
obserwować...
nikogo...
kto krzyczy ukąśliwe uwagi, chowając się w grupie "przyjaciół"...
nikogo, kto mógłby zaczepić i nie dać w spokoju iść dalej...
wszyscy pochowani w swoich domach...
swoich jaskiniach...
chowają się przed naturą...
przed jej prawdziwym obliczem...
uważają, że są panami świata, a gdy on się zmienia...
choćby tylko jego mała część,
chowają się w popłochu...
idę przed siebie...
cisza...
spokój...
czasem tylko mija mnie jakaś zakapturzona postać, uciekająca przed deszczem...
czego ona się boi?
Kilku kropli wody?
Nie wierzę...
przecież normalnie szłaby z podniesioną głową...
udając...
że nie boi się niczego, nikogo...
Pada...
idę dalej...
cieszę się każdą chwilą...
krople spadają na twarz...
po policzkach płyną...
kolejna postać mnie mija...
ukryta pod parasolem...
nie patrzy na mnie...
nie widzi...
cisza i spokój...
idę...
nareszcie wolna od spojrzeń...

PS:Wkleiłam ja, napisała Stworzonko. I tak Stworzonka wątek został rozpoczęty Smile

Teraz pozostaje już tylko kontynuować Smile

morfin

To ja będę pierwszy Smile

wiersz bardzo ładny, tyle mam do przekazania Wink

borowiak

Stworzonko fajnie że piszesz Smile

stworzonko

A więc dziękuję wszystkim i kontynuuję...mam nadzieję, że dalej się będzie podobać Very Happy

małe serce, które trzymasz w dłoni...
małe ciałko...
ono właśnie kona...
czujesz?
dusza...
już jej nie ma...
cicho łza po policzku spłynęła...
w sercu smutek...w sercu rozpacz niema...

Chciałbyś krzyknąć:
„dlaczego tak się stało?”.
Nie pozwala ci na to....
twoje własne ciało.

wierszyk zainspirowany moją dzisiejszą rozmową z Karasu...co prawda trochę smutny...to są moje zapomniane i niedawno obudzone w pamięci uczucia...moje...jako 10/11 letniego dziecka...kiedy to po raz pierwszy wędrowałam sama po lesie - gdzieś w Bieszczadach i znalazłam myszkę w dość ciężkim stanie...nie do odratowania...
i przepraszam, ze tak smutno^^

stworzonko

***

Mgła…nadejściem świtu obudzona…
Cisza…wokół…
Niczym nie zmącona…
Promień słońca pieści białą skórę…
Szyja…kora…
Skrępowana sznurem…
Czarny kruk…łopocząc skrzydłami wzlatuje…
Pióro…pazur…
Rozcina białą skórę…
Blady sok…popłynęła krew paląca korę…
Samotna kropla…
W blasku słońca tonie…
Suche trawy…pokryte białym szronem…
Pochylone głowy…
Wiatrem poruszone…
Iskra…w drobnych listkach zabłądziła…
Łza…łodygę…
Ciężarem swym ugina…
Złotem zapłonęła…kryształowa pajęczyna…
We mgle…pająk…
Kolejny dzień rozpoczyna…

Karasu

Coś tu dużo kory i kruków Wink

chyba wspólne świętowanie Yule źle na ciebie wpłynęło Stworzenie Smile

A tak po za tym, to nie pisuję wierszy, więc nie będę się wypowiadać krytycznie.

Życzę powodzenia, i natchnienia Smile

stworzonko

Heh...kora toto taka zwykła jest

a kruki zawsze mi w głowie latały Smile

....z tym co mi życzyłaś, to coś ostatnio kiepsko jest, więc nie dziękuję, żeby nie zapeszać

Nathaira

Stworzonko jeszcze nie komentowałam Twoich wierszy, więc chcę powiedzieć, żę są naprawdę dobre!! Smile

mają swoisty klimat Rolling Eyes

, który bardzo mi się podoba Wink

Pisz jeszcze, pisz!! =) aaa no i najbardziej podoba mi się ten ostatni Smile

Heh i przychylam się do życzeń Karasu Smile

Pozdrawiam!

stworzonko

"Noc przy ognisku"

Tańcz...tańcz...
bez ustanku...
tańcz...
ogień...
bębny...
dym...
tańcz...
z dymem...
z duchami powietrza
zaśpiewaj...
z drzewami w ich pradawnym języku
tańcz...
krzycz...
aż będziesz w stanie dotknąć swojej duszy
krzycz...
poczuj rytm ziemi pod stopami...
tańcz...
płoń...
wewnętrznym ogniem...
poczuj ogień
i tańcz...
tańcz
i śpiewaj
i krzycz
aż braknie ci tchu...aż braknie ci sił...
stój
zatrzymaj się
i słuchaj...
aż usłyszysz ciszę
cisza
dokoła...
i wewnątrz
spokój
cisza
połóż się...
i śpij.

Liadan

Stworzonko, czy to nie była noc Beltaine?
Bardzo dużo emocji wpisanych w wiersz, tak wiele, że chciałabym coś takiego przeżyc na własnej skórze.

Amras

Dawno nie pisałem, a tak mi się na tych wierszykach otworzyło Smile

Stworzonko, pięknie piszesz... podoba mi się... te wiersze na pierwszy rzut oka wydały mi się proste, ale tylko wizualnie, bo w trakcie czytania czuje się niesamowitą moc uczuć jaka płynie z każdego z tych wierszy. Poczułem jakbym sam przeżywał to co jest napisane. Gratuluję Smile

stworzonko

Dziękuję Armas

Jak czytał to mój znajomy, to też stwierdził, że strasznie dużo emocji w tym ostatnim wierszu.
Liadan, to niestety nie była noc Beltaine...tylko moja reakcja na pewną magiczną noc, podczas której musiałam być niestety w mieście. Ta noc była tak niesamowita, że przypomniała mi jak to jest spędzać czas przy ognisku, gdzieś z dala od ludzi w takie własnie noce i zrodziła we mnie pragnienie wyrwania się z miasta...ale noc Beltaine przyznam, byłaby miła, gdyby tak wygladała :3
A przezyć coś takiego...hmm...moim zdaniem trzeba choć na sekundę spróbować wszystkimi zmysłami poczuć zarówno to co Cię otacza, jak i siebie w tym wszystkim, dać się ponieść emocjom i oddać się chwili:)

borowiak

Stworzonko myślę że noc przy ognisku to fajny szkielet na wiersz, dołóż do tego kilka metafor, chwile wzruszenie i wiersz gotowy.
Co do spania przy ognisku to nie polecam- na starość bolą nerki.