Niestety dla większości za późno, ale dla naszych dzieci...

Wiedzmanna

Nathairo, dzięki ci za ten post. Odczytałam go córce, bo jak kazde dziecko na złość mamie odmraza sobie uszy.
Żarła czipsy, podjadała zupki chińskie i jak juz zaczęła świecić w nocy i drapać się po 3 nodze to... mamo ratuj.
Obiecała, że już nie będzie się szpikowała chemią wątpliwej jakości.

I pomyśleć, wiedzma, propagatorka zdrowego trybu zycia, ma problemy z latoroslami. Ale spoko, przeżyłam jeden okres burzy i naporu, przezyję i kolejny. Wszak młodzi lubią wyważać otwarte drzwi i popełniać te same błędy, co ja w przeszłości. Razz

Nathaira

Mam nadzięję, że córeczka wzięła sobie to do serca Smile

Niestety faktycznie jest tak, że człowiek lubi uczyć się na własnych błędach..

Bianka

Idril, co do słodyczy- oglądałaś "Charlie i Fabryka Czekolady" Burtona ? Smile

Wonka, grany przez Deppa też miał szlaban na słodycze.... Wink

Idril

Nie ogladałam:( uwielbiam Burtona, uwielbiam Deppa, a tego nie oglądałam, ale czaję sie regularnie, żeby zoabczyć Smile

A w fabryce czekolady to ja bym mogla mieszkać xD Osiagnełabym apogeum szczęścia^^ O ile z wszelkich fast foodów, chipsow, ciasteczek, gazowanych napojów (które w sumie pijam tylko na wakacjach a i to nieczęsto) mogłabym zrezygnować, to z czekoladą bylby problem;)

Nakasha

Odkopuję

Gdy byłam dzieckiem nie jadłam słodyczy, bo ich po prostu nie było

a chorowałam.

Teraz też nie jem słodyczy, staram się unikać przetwarzanej żywności, nie jem mięsa - i nie choruję, a wyniki krwi mam wzorcowe Very Happy

. Przyczyn chorób jest bardzo wiele, chemikalia to tylko część z nich.

Poza tym niemal wszystkie choroby mają bardzo ścisły związek z naszą psychiką. Powracające choroby mogą wskazywać na poważny "problem" emocjonalny albo psychiczny. Wink

A wodę przed piciem dobrze jest naenergetyzować Smile

albo chociaż oczyścić, np. wahadełkiem - wtedy maksymalizuje się jej pozytywny wpływ na nasze ciało Smile

Szerszen

Ja to robię... z majonezem... eee znaczy runami Wink

Kwestia wyboru ścieżki.

Nakasha

Leszek Matela parę lat temu na zajęciach z radiestezji radził nam, żebyśmy oczyszczali całe jedzenie [ale kaman, komu by się chciało Laughing

], a w sklepie przeprowadzili eksperyment - sprawdzić wahadełkiem jakie wibracje mają poszczególne produkty. Podobno apetyt może opaść Cool

chociaż chyba nikt się nie wybrał na testowanie Laughing

A tak BTW wahadełko to dość uniwersalne narzędzie, można je stosować w zasadzie niezależnie od ścieżki Smile

Chociaż już chyba zawsze będzie mi stawać przed oczami wyobrażenie skupionego Leszka machającego wahadełkiem nad kubkiem Knorra

Wiedzmanna

Aż takim szopem praczem to nie jestem...
- kreślę krzyż nad bochenkiem chleba, bo moi rodzice tak czynili,
- mieszam zupe w prawa stronę( nawet tę z torebki Knorra), by spirala miała pozytywną energie - ale to intuicyjnie, po wiedzmatemu
- słodycze pochłaniam w każdej postaci, z braku laku może być kostka cukru z cukierniczki...

.... a propos słodyczy - żyłam w czasach, kiedy tabliczka czekolady kosztowała 19,50 a cukierki czekoladowe były rarytasem. Mama kupowała kilo trufli i chowała w domu, wydzielając sprawiedliwie mnie i siostrze po 2 cukierki dziennie. Oczywiście łasuchowi było mało, więc szukałam tajnej skrytki. Szafa to małe wyzwanie, wersalka też... W domu mieliśmy wielki piec chlebowy. Mama była na 100% pewna, że tam nie znajdę i uwiesiła w woreczku na sznureczku cukiereczki... szukałam dłuuuugo ale znalazłam. Codziennie wyciągałam po 4 cukiery - tak, dzieliłam się sprawiedliwie z siostrą, a co?... póki woreczek nie pokazał dna.
Mama się poddała i jak kupowała kolejne kilo trufli - dzieliła sprawiedliwie między nas i nie chowała ich już po domu... szkoda, zabawa się skończyła i cukierki nie smakowały jak wcześniej...

Szerszen

Nakasho, może i jest uniwersalne... ale też bardzo subiektywne.
Wrodzony (a może nabyty) sceptycyzm, mi radzi po prostu trzymać się tego czemu mogę zaufać - wahadełku, jakoś nie do końca i nie wiem z czego to wynika.

Może z tego, że jak byłem młody i piękny (teraz zostało samo i), to wahadełko było prezentowane jako prosty instrument pokazujący "tak/nie", a dziś jak widzę radiestetów kłócących się o "odpukiwanie", używających coraz wymyślniejszych kształtów wahadełek i posiadających kilkadziesiąt plansz oraz całe skomplikowane systemy określania... to wolę sobie przypomnieć:

Piwne runy poznaj, te od kłamstwa żony
gdy zdrady się boisz, nie ufasz;
Na rogu je wyryj, i z tyłu swych dłoni,
Potrzebę zaś znacz na paznokciu.
Błogosław wicher, i trudne wyjścia,
i rzuć leek na naczynie;
(gdy zrobisz to, nie zdarzy ci się, że miód twój ze złem będzie zmieszan).

...

Bukowe są runy, narodzin są runy,
wszystkie runy napoju,
runy mocy są też;
Kto je pozna poprawnie i prawdziwie odczyta,
temu runy pomogą;
Zawsze pomagają
Póki Bogowie istnieją.

Wiedzmanna

"Piwne runy poznaj, te od kłamstwa żony
gdy zdrady się boisz, nie ufasz; "

Szerszeniu... wolę "bukowe runy..."

Bianka

Najprostszy sposób- 5 razy okręcić kubek w prawo dookoła włąsnej osi, podobno proste i skuteczne, może na garnek z zupą też by działało? Kiedy nie zapominam zdarza mi się to robić. Za mało konsekwencji by móc zaobserwować jakieś konkrene zmiany, a może wartoby było?

Wiedzmanna

Bianko, a może 3 razy? Albo 7? Może to zależy od indywidualnej wiary w tę skuteczność?
Coś w tym jest... tak jak w smaku rosołu gotowanego na kuchni węglowej... Smile

Bianka

5 do 7 razy Wiedźmanno. Jest to rytuał oczyszczania energetycznego plus pozytywnego naładowania energią popularny u Japończyków a nauczyłam się go od mojego przyjaciela Hagala, dla którego język energii jest tak prosty jak język ojczysty, jeśli o posługiwanie się nią chodzi. Myślę,że warto spróbować. Ale jeśli pytasz czy liczba obrotów jest sprawą nadrzędną dla tej metody to powiem,że według wszelkiego prawdopodobieństwa- jest. Łatwo mi to odczuć, trudniej uzasadnić.

Wiedzmanna

Bianko, zainspirowana tematem energetyzowania pokarmu poprzez obracanie naczyniem, przejrzałam na YT filmiki dotyczące ceremonii parzenia herbaty. Zauważyłam TRZY obroty naczyniem, ale w czasie trwania ceremonii te trzy obroty powtarzane są kilkakrotnie.]

Przyznam, że zauroczyła mnie ta ceremonia. Pełne gracji ruchy, skupienie na wykonywanych czynnościach, wszechobecny spokój i wyciszenie.

Nie byłabym wiedźmą, gdybym nie wypróbowała tej ceremonii. Oczywiście wykonałam ją według swojego pomysłu, ale starałam się zachować jej sedno, czyli skupienie się na czynnościach i maksymalne przemyślenie każdego ruchu, każdego łyku zaparzonej herbaty z własnoręcznie bez rękawiczek zebranej młodej pokrzywy.
Smakowała fantastycznie!

Bianka

Tak, to jest chyba błogosławieństwo jakości- co jest bardzo ważne dla Japończyków i oczywiście nie tylko dla nich. Jeśli czynnośi wykonywane przy przygotowywaniu czegokolwiek są staranne i cechuje je najwyższa jakość, wówczas i gotowy produkt ją posiada. Niby mało odkrywcze ale stosowane w praktyce zaskakuje prawdziwością.
Kiedyś czytałam książkę "Zen w sztuka obsługi motocykla" po którą sięgnęłam jako zapalona fanka jednośladowej motoryzacji, tymczasem książka miała więcej zen niż obsługi motocykla i między innymi prezentowała taką właśnie jakościową filozofię- starannego, pełnego uwgi, powiedziałabym nawet: pietyzmu podejścia do wszystkiego co się robi z uwzględnieniem konkretnych czynności, takich chociażby jak umycie filiżanki przed przystąpieniem do parzenia herbaty.
Zastanawia mnie tylko (w sobie również, nie tylko w ludziach) dlaczego, skoro przynosi to dobre efekty, tak trudno o konsekwencję w takim działaniu. O co chodzi? O czasochłonność? O skłonność do powierzchowności, o krótkotrwałą słodycz łatwizny? Nie wiem.
Takie parzenie herbaty jako sztuka pamiętam już z Pana Tadeusza. Może kiedyś było łatwiej w tym sensie,że było więcej czasu a może to też kwestia tego,że nie robiło się tego tylko dla siebie tylko dla całej, oczekującej wręcz tego i cieszącej się tym, rodziny? Dziś się wydaje,że jak ktoś już gdzieś się znajdzie to już myśli o tym, gdzie znajdzie się za chwilę. Trudno jest uchwycić życie w przelocie- na krótką chwilę odnaleźć w nim tę ...jakość, powagę bez ponurości-a ze względu na wagę rzeczy, znaczenie, istotność, coś co właśnie chyba na pewnej płaszczyźnie możnaby nazwać "zen" (?)
Czytam teraz księżkę "Dom nad rozlewiskiem" Małgorzaty Kalicińskiej i ach, jak ze wszystkich osób, które odczuwam w pewiem sposób, właśnie Tobie, Wiedźmanno spodobałaby się ta powieść. Autorka ma nawet poczucie humoru podobne do Twojego i sposób odbierania ludzi i zjawisk-polecam Ci tę pozycję gorąco.
Pozdrowienia,Bianka