Lugnasa

Liadan

W zasadzie już drugi raz obchodzę to święto, ale nigdy nie wiem, co dokładnie powinnam zrobić. Wieczorem jakieś ognisko? Żebym miała kogoś do towarzystwa, ale nie mam. Może jakiś spacer po lesie, chwila spędzona na przydrożnym kamieniu podziwiając zachód słońca. To wszystko, co mogę zrobić. A wy obchodzicie to święto? Jeżeli tak to w jaki sposób?

borowiak

Dzisiejszego poranka po raz pierwszy od kilku dni wstało słońce. Pomyślałem sobie, pierwsze sierpniowe słońce jest jak obietnica nowego życia. Być może właśnie w ten sposób spędziłem święto pierwszego zbioru. Pierwszy zbiór, pierwszy dzień sierpnia, pierwsze słońce. Wszystko dzisiaj było pierwsze, nawet kłótnia z bliską mi osobą.
Jeżeli to nie jest nowe życie, to nie wiem czym mogło by ono być.
No tak i mój pierwszy post po długim poście.
Smile

Izis

Dzis dla mnie był niezwykły dzień ponieważ starałam się od dawna o coś co w końcu mi się po raz pierwszy udało tak jak ludzie staraja sie o dobre plony przy pierwszym zbiorze... myślę że Lugnasa to magiczny czas jeden z wielu a zarazem jedyny w swoim rodzaju.

Pozdrawiam Smile

Wiedzmanna

Wczoraj zebrałam pierwsze i ostatnie kłosy żyta, jakie samosiejąc się wyrosły na naszym rancho. Dołożyłam do nich złociejące już łodygi lnu i wstawiłam do glinianego wazonika.
Dzisiaj, siedząc przy obrzędowym harcerskim ognisku, opowiadając młodym ludziom o tragicznych losach ich rówieśników w Powstaniu Warszawskim, wrzuciłam zeszłoroczną garść zboża do ognia. Obyśmy nigdy nie doświadczyli głodu, łez i utraty najbliższych.
Połączyłam magią historię i dzień dzisiejszy.