Świątynie

Karasu

Mamy już uroczyska, kamienne kręgi, to może teraz coś o świątyniach zbudowanych ludzkimi rękami.
Im bliżej do ferii, tym żywsze jest w mojej pamięci wspomnienie świątyni Izydy na Agilkia. Różowych kwiatów oleandru poruszanych chłodnym wiatrem od wody, rozgrzanych murów, złoconych ostatnimi promieniami słońca. Cichego gwaru rozmów ostatnich wycieczek opuszczających w końcu to niezwykłe miejsce. Świątynię tak lekką, delikatną, jakby nierealną. Kiedy wchodzi się w cień zachodniej kolumnady, można spojrzeć ponad brązowo-błękitną wodą na słońce, powoli zachodzące za skaliste wysepki. Niesamowite jest oddziaływanie tego miejsca. Mimo iż, mury wyrwane są ze swojego pierwotnego miejsca, zatopionej wyspy File, nadal można tam odczuć ducha czasu. Przez zapach wody i piasku, niesamowitą grę świateł i cieni czuć że świątynia nie umarła. Jej ściany są tak przesiąknięte myślami, istnieniami ludzi, zapomnianych już od tysięcy lat, że odczuwa się to nawet dzisiaj. To miejsce wywarło na mnie wielkie wrażenie, i nadal wracam tam myślami Smile

Jeśli trafiliście na takie niesamowite miejsca, podzielcie się spostrzeżeniami i wspomnieniami Wink

Parę zdjęć...żeby choć troszkę zobrazować to o czym pisałam
[link widoczny dla zalogowanych]
Świątynia widziana z łódki Smile

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych] zatopiona wyspa File