Sieć Życia

Keriann

Sieć życia to jedno z założeń wspólczesnego druidyzmu. Mówi o związkach między wszystkimi istotami na ziemi, o zależnościach je łączących, nie tylko w sensie łańcuchów pokarmowych, lecz na zasadzie róznych sfer, także pozafizycznych. Jakie jest wasze zdanie na ten temat? Czy odczuwacie powiązanie z roślinami, żabami, jak to odbieracie, co myślicie naten temat?

Guru Rav

Czytałem kiedyś wywiad z prof. Michałem Hellerem (kosmolog). Pamiętam zwłaszcza jego romantyczne rozważania o atomach, które tworzą świat. Zacytuję z głowy: atom, który teraz tworzy moją dłoń, mógł wcześniej być częścią Słońca.

Gdy w taki lub podobny sposób spojrzymy na to, co nas otacza, Sieć stanie się niemal namacalna… Rolling Eyes

Keriann

Fakt, moje skojarzenie z tym związane- ciekawe, ile materii przewija się przez nasze ciało w ciągu całego życia? Skąd pochodzi i czym się staje (w perspektywie dalszej, niż organiczna przeróbka żywności przez przewód pokarmowy;)) Czytałam u O'Donohue, ze drzemie w nas ziemia. I to bardziej realnie, niż wskazuje na to z pozoru metaforyczny tekst.

Leszy

Hmm... taka siec. Ja mysle, ze wszyscy jestesmy dziecmi natury i kiedys bylismy tym samym (przed poczatkiem wszystkiego?). Kazdy z nas ma cos ze swojej matki - natury i kazdy jest powiazany z kazdym.

Moze to malo odkrywcze, ale tak mysle:P.

Amras

borowiak

Na kazdej drodze duchowego rozwoju prędzej czy później napotykamy się na współczucie. Uczucie które ogarnia nas wraz ze zrozumieniem i spostrzezeniem ilu naszych "braci i sióstr" żyje w ciemnościach. Zaczynam zarazem dostrzegać jak wielki wpływ nasze działania maja na życie innych i odwrotnie. Napisałem o współczuciu jako przykładzie na łączącą nas więź z innymi. Gdyby jej nie było cóz oni by nas obchodzili.
Przykłady takiej głebokiej więzi daje nam sama natura. Powiązania ekosystemu sa tak duze ze zagłada jakiegoś gatunku zagraża istnieniu wileu innych. Sieć życia powoduje że nie czujemy sie samotni, czujac więź z całym otaczającym światem.

Keriann

Ja się zgadzam, ale do pewnego momentu. Otóż, biorąc pod uwagę teorię ciał subtelnych oraz ciała fizycznego, moim zdaniem po śmierci rozpraszają się one wszystkie, ponieważ one wszystkie zostały utworzone na nasze potrzeby i wzięły się właśnie ze świata. Z pierwiastków już obecnych, przerabianych wielokrotnie przez inne stworzenia, wbudowywanych i rozkładanych itp. Jednak wydaje mi się , że w tej całej cebulce warstw znajduje się coś w rodzaju suprnovej, elektronu, czystej formy- odeatej może ze wspomniń sensu stricte, z wyglądu, płci, instynktów, gustów itd, ale decydujące o naszej indywidualności. I to jest moim zdaniem sedno. Sedno duszy albo sama dusza, nie wiem, w każdywm razie wierzę, że jest to niezniszczalne i nieśmiertelne. Owszem, skoro przyjmujemy chrześcijańską tezę, że dusze wzięły się z Boga, jak zresztą wszystko, bo zgodnie z Biblią na początku Bóg wszystko stwarzał- sam s siebie, to takie skojarzenie może się nasunąć. Słyszałam o takiej teorii i mnie osobiście ona przeraża. To tak, jakby właściwie przestać istnieć. Na rzecz całości. O ile wiem, nie pokrywa się to ani z wizją chrześcijańską, która zakłąda pozostawanie duszy, jaka jest, bez rozpadu, w końcu jest nieśmiertelna, ani z celtycką. Po co byłaby indywidualność, doświadczenia itd? Skąd by się brały duchy, objawienia zmarłych- przodków, świętych itd.? Jeszcze się nie rozpadli? Hologram wpsomnień z doałdowaniem energetycznym? Rozpadać się mogą sfery energetyczne, wspomnienia, aura itd. ale moim zdaniem dusza to taki przetrwalnik, najczystsza forma i ona po prostu jest. Istnieje. Jak Bóg- może właśnie dlatego, że z Niego się wzięła. A swoją drogą, dlaczego coś stworzonego nie może być nieśmiertelne? Może, jeśli tak zostało pomyślane... Wink

Keriann

A Borowiak bardzo mądrze napisał o ekosystemie i powiązaniach. Takie podejście rodzi spontaniczność we współpracy i w oddziaływaniach Smile

Amras

Chyba się zaraz popłaczę od tej klawiatury ekranowej, ale nie odpuszczę tak ciekawej dyskusji Razz

.

Chciałbym się odnieść do postu Keriann i przybliżyć nieco bardziej swoje rozważania, bo jak napisałem powyżej, mocno spłyciłem zagadnienie (chociaż nie jestem pewien czy będe potrafił słowem pisanym oddać sedno sprawy, ale spróbóję).

Na początku może powiem jak ja postrzegam duszę. Otóż pisała już o tym Keriann. Ja za duszę uważam zlepek tych właśnie coraz subtelniejszych warstw (wg fachowej literatury jest ich bodajże siedem). Sądze także że to właśnie one są częściami składowymi owej sieci życia, energii która nas otacza i z którą tak naprawdę tworzymy jedność.
Co do tego że po śmierci owe warstwy się rozpraszają. Oczywiście że tak I znów odwołując się do literatury: warstwy rozpraszają się w kolejności, począwszy od tej najbliższej ciału fizycznemu; każda z nich jednak, jako pewien rodzaj energii, trwa jeszcze przez jakiś czas w swej formie. I tak zrzucając kolejne warstwy dochodzimy w końcu do ostatniej. I to ona właśnie jest tą "supernovą" jak to ładnie określiła Keriann. I cóż się takiego z nią dzieje ? Keriann słusznie zauważyła że gdyby i ona została rozproszona, to możnaby powiedzieć że dusza traci swą nieśmiertelność.

W tym miejscu należy sobie przypomnieć warstwową budowę duszy i fakt (lub wedle uznania przypuszczenie) że jest ona częścią skladową sieci życia. Skoro tak, więc sama sieć, siłą rzeczy musi się również składać z takich warstw.

Wróćmy teraz do tej ostatniej warstwy i do pytania co z nią. Było powiedziane iż jest to nasze sedno, istota duszy, my sami w swej najwyższej formie. Biorąc pod uwagę istnienie sieci życia jako jednej, całości składającej się z warstw, uważam że nasza ostatnia warstwa jest najbardziej jednolita z całą siecią, wręcz nierozerwalnie z nią złączona, przez cały czas naszego istnienia fizycznego jak i po nim. Nie rozprasza się ona w sieci życia, ponieważ ona cały czas jest jej nierozerwalną częścią. Odrasta co prawda z całości, tworząc osobliwą formę, jednak jest z tą całością zrośnięta i nawet, pozbawiona już swoich mniej subtelnych warstw, może nadal egzystować zachowując swoją formę (czy indywidualność jak to powiedziała Keriann).
Mógłbym to próbować jeszcze bardziej przybliżyć, pisząc o pozostałych warstwach, iż każda jest nieco inną formą energii i odpowiada za co innego, i że bardziej subtelna warstwa jest swego rodzaju katalizatorem energetycznym dla warstwy będącej bliżej ciała fizycznego. Nie będe się jednak nad tym rozwodził bonie mam już sił, a sprawa jest i tak już nieźle zagmatwana.

Dopowiem tylko że całość będącą siecią życia, postrzegam jako Boga, z jego najwyższą świadomością, którą jest właśnie warstwa z 'odrostami' czyli naszym najgłębszym "ja".

Jak więc widzisz Keriann, pogląd na sprawę mamy jednak dość podobny, tylko przez mój bardzo symboliczny opis w poprzednim poście, miałaś nieco błędny obraz mojego punktu widzenia. Jestem ciekaw jak się do tego opisu (też jeszcze niepełnego, ponieważ opisanie wszelkich zależności, powiązań, schematów i opisu jak wysnuwałem swoje wnioski, zajełoby mi sporo więcej czasu i mogło by wprowadzić niepotrzebny zamęt) ustosunkujesz i co inni na ten temat sądzą. Pozdrawiam Wink

P.S. Pragnę jeszcze przypomieć iż jest to tylko i wyłącznie moja wizja, poskładana na podstawie zarówno pewnych opracowań na różne tematy jak i własnych przeżyć, obserwacji i odczuć. Napewno nie jest "jedyną słuszną" i nie jest też ani w pełni dopracowana, nie odpowada na każde nurtujące pytanie, nie jest w końcu też sztywna i w każdej chwili może się zmienić tak jak i ja się zmieniam.

Szerszen

heh wedle rownie fachowej literatury moze byc tych "warstw"/"rodzajow" i siedem i 30 i 3 nawet milard... - co teoria to ilosc Wink

zupelnie jak z czakrami.

Wedle tego co pozostalo po moich Nordykach to oni wierzyli ze dusza i cialo... to jedno - moze byc to trudno pojac osobom wychowanym w tradycji chrzescijanskiej, mi zajelo ponad rok "gryzienia sie" swego czasu. Otoz owa jednosc siegala do tego stopnia iz umarli mogli prowadzic normalne zycie, wlacznie z uprawianiem seksu z zywymi.
Nie oznacza to iz zawsze byli mili (i nie zawsze milo ich traktowano, liczne sa przypadki zabiegow "antywampirycznych" - glowy w nogach) - w duzej mierze zalezalo to od tego jacy byli rowniez za zycia i jaka smiercia zeszli, bo miejsc do ktorych trafic mogl taki zmarly po smierci troche bylo.

Na domiar "zlego" prawdopodobnie jednym z wierzen byla ograniczona forma reinkarnacji - ograniczona do wlasnego klanu. Germanie sumarycznie rzecz ujmujac czuli swa ludzka odrebnosc od swiata natury, jednoczesnie bedac jej czescia - wlasnie tak jak "zbudowali siebie". Zyjac na tej ziemi walczyli z przeciwienstwami natury, wspoldzialali z tymi jej silami, ktore byly dla nich korzystne i przyjmowali jej zaleznosci takimi jakie sa - zarowno pod katem jej darow jak i walki jaka sie w niej toczy i jaka musieli toczyc o przezycie.

W podobny sposob i ja patrze na te relacje. Miewatpliwie kazde moje dzialanie wplywa na otoczenie, tak samo jak kazda "akcja" otoczenia wplywa na mnie - tyczy sie to ludzi, zwierzat, roslin i tzw. przyrody nieozywionej oraz zjawisk atmosferycznych i "kosmicznych". Bywa iz nici tych powiazan sa widoczne na pierwszy rzut oka, bywa iz sa niezwykle subtelne ale niewatpliwie sa.

Amras

Keriann

Amras

Hmm.. nie wiem czy dobrze Cię zrozumiałem, ale spróbuję się jakoś odnieść do tego co napisałaś.

Wg mnie sieć dotyczy raczej wszystkich istnień. Zarówno naszego świata, wszechświata, jak i wszystkiego co fizycznie (lub w jakiś sposób odpowiadający naszemu fizycznemu istieniu) być może istnieje poza znanym nam wszechświatem.
W sumie to można spojrzeć na to też z takiego punktu widzenia, że sama sieć jest czymś dużo szerszym niż nasz fizyczny wszechświat, a co za tym idzie także i nasza dusza również może wykraczać poza jego ramy Smile

Zresztą podobno (nie udało mi się jeszcze tego sprawdzić na sobie) już samo egzystowanie na poziomie astralnym pozwala na bezproblemowe zwiedzanie naszego wszechświata. Więc już sama nasza podróż w coraz głębsze warstwy swojego ja, w głąb sieci życia, powinna uzmysławiać iż jest to coś szerszego niż wszechświat Smile

To już takie bardzo luźne rozważania niby, ale proszę Keriann... nie zamkaj się. Przecież w końcu, czyż nie takie właśnie rozmyślania są jedną z dróg naszego rozwoju ? Wink

Keriann

Dobra, generalnie jestem otwarta, co się będę zamykać Wink

. Podoba mi się to, co napisałeś, chociaż muszę nad tym sobie pomyśleć, ale generalnie mam podobny pogląd- jak na obency moment. Wydaje mi się, że tak pojmowana sieć życia, to całkiem mąrdze pojmowana sieć (oj, jak Kubusiem Puchatnkiem zaleciało Wink

). I tłumacząca też krążenie energii. Nie zauważyłeś np. że myśl krąży? Co z kolei może odnosić się do niektóryzh zjawisk jakby z "poprzednich wcieleń". Być może są to właśnie wspomnienia, krążące gdzieś w sieci? Wink

Amras