cos więcej o.. druidyzmie

Keriann

Się rozruszało towarzystwo, nie powiem Wink

W sumie wiele zależy od punktu widzenia, zwłaszcza, że to, co, rekonstruujemy dzisiaj, niestety, nazywając rzeczy po imieniu, jest czyms w rodzaju "neo"-druidyzmu- zbieramy, scalamy, szukamy, odgrzebujemy, nie żyjemy w czasach sprzed 1700 lat (na przykład), nie dotrastamy w społczeczeństwie, gdzie wychowywano dzieci wg celtyckich wierzeń i systemu wartości, którego dokłądnie nawet nie znamy!, cokolwiek dziś usiłuje się odtwarzać, jest już neo- pogaństwem (w ogóle trochę nieporozumienie z nazwą. "Poganinem" w dobie krucjat nazywano kogoś, kto po prostu nie był chrzescijaninem. Muzułmanie jak najbardziej pasują Wink

). Ale wracając do tematu. Mnóstwo ludzi zajmuje się poszukiwaniem w tychże sferach, inni zostają przy tym, w czym zostali wychowani, np. właśnie w chrześcijaństwie, też dobrze, o ile nie jest to zainteresowanie pobieżne, na pamięć i wyklepane, bo taka religia to raczej nienajlepsze rozwiązanie. Zgodnie z przekazami, jeśli druidyzm przetrwał jako ciągłość poprzez szkoły bardów, zgromadzenia, zgrupowania, to jakoś przebrnął przez 20 wieków chrześcijaństwa, nie można więc mówić, że ten współczesny nie ma z nim nic wspólnego. Przy odrodzeniu druidyzmu większość gentlemanów należała pewnie do kościoła anglikańskiego. I zakładano, że o religii i polityce się nie dyskutuje Wink

Więc w związku z tym pociągnę inny wątek. Ja rozpatruję druidyzm, oprócz konkekstów, o których wspomniałam, w kategoriach duchowości, pod co podlega i wątek filozoficzny, i psychologiczny itd. Nie zamykam kurczowo oczu na widok imiena któregoś z bogów mimo, że jestem monoteistką z wyznania Wink

Traktuję jednak te postaci jako archetypy, swego rodzaju wzorce, neo-platonizm się nam kłania? Wink

Ciekawie o tym pisze Jung, ciekawie można odnosić wiele do siebie, pozostając jednak w komforcie z samym sobą. O reszcie na razie w ogóle nie dyskutuję na publicznym forum, wbrew pozorom kwestie duchowe to kwestie dosyć osobiste.

O immanencji i transcendencji Boga w chrześcijaństwie swego czasu trochę czytałam przy okazji poodbnej dyskusji.
Oto dane, do których dogrzebalam przy pomocy katechizmu +słownika wyrazow obcych Kopalinskiego. Jest wspomniane, że Bóg jest transcendentny, ale zgodnie z definicja Kanta zawartą w tymże słowniku, oznacza -poza granicami poznania, wykraczajacy poza zasięg doświadczania, z czym sie akurat zgodzę bo sensu stricto nie można Boga np. pomacac Wink

.
Katechizm, nr 300 definicji: Bóg jest transcendenty wobec stworzenia i jest w nim obecny. (...)jest Stworcą niezależnym i wolnym, pierwszą przyczyną wszystkiego , co istnieje, jest także w najgłębszym wnętrzu swoich stworzeń :"W Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy". Wg słów św. Augustyna On interior intimo meo et superior summo meo- głębszy od tego, co we mnie najgłębsze, i wyższy od tego, co we mnie najwyższe. Po stworzeniu Bóg nie pozstawia stworzenia samemu sobie. Nie tylko daje mu byt i instnienie, ale w każdej chwili podtrzymuje je w istnieniu.

Tyle, jesli chodzi o katolicyzm. Nawet na religii zawsze nam tłuczono, że Bóg jest wszędzie. -"A w piwnicy Krzyśka też?" -"Też" -"Nieprawda, Krzysiek nie ma piwnicy." Wink

))

Conn/Chimaira · Gość

Keriann

hehe, takie dyskusje można ciągnąc miesiącami. Wink

W sumie dobrze- rozwijają intelektualnie, zawsze człowiek cośtam doczyta nowego Wink

Jesli chodzi o definicję, to poganin (łc. paganus ‘wieśniak; parafianin’)- osoba niebędąca chrześcijaninem, gł. wyznawca religii politeistycznej.- tak podaje np. słownik ABC Polszczyzna, ale spodziewam się, że słowo jest różnie definiowane, wiec nie ma sensu wdawać się w szczegóły, bo zawsze cośtam się znajdzie odmiennego. Wiem, że pochodzenie jest starsze, sama etymologia o tym świadczy, w dobie krucjat było jednak bardzo popularne, stąd moje skojarzenie. Tymi terminami określali się też monoteiści wzajemnie. "Poganin" był w użytku chrześcijańskim, słowo "giaur" było zwykle stosowane przez wyznawców islamu, szczególnie na zoroastrian i chrześcijan- lubili się czegoś ;> Zresztą- wiadomo, Byrona każdy chyba wałkował w szkole Wink

Co do odrodzenia druidyzmu, jasne, masoni stanowili lwią cześć współtwórców, z tym, że masoneria była ruchem świeckim i sugerowała wyznawanie religii bliżej niesprecyzowanej. Jak podaje "Konstytucja Masońska" z 1723r. zredagowana przez pastorów J.T.Desaguliersa i prezbiterianina dr J. Andersona: "Mason stosownie do swego stanu powinien być posłuszny prawu moralnemu.(...) Jednakże uważa się dziś za bardzioej stosowne, by wyznawał religię, co do której zgadzają się wszyscy ludzie". Nikt nie wiedział, co to za religia, jednak większość Anglików w tym czasie związana była z jakimś odłamem religii protestanckich. W sumie- ciekawy koncept, mogli by na necie podyskutować na temat takiej religii Wink

))

Heh, mnie tez irytują dopiski i przeróbki tekstów źródłowych w zależnośći od sytuacji politycznej kraju, co wprowadza chaos i mętlik. Choćby z mitem arturiańskim jest przez to mnóstwo zawiłości. Ale cóż poradzić...

Co do poznawania, jasne, nie oczekuję kopnięcia Wink

)) Jednak wychodzę z założenia, że skoro człowiek jest bytem stworzonym, nieważne, jaką kosmogonię bierzemy pod uwagę, to nie jest w stanie przeniknąc Autora, poznać, czym i kim jest ta Istota, z tejże racji, że jest bytem stworzonym, nie równorzędnym i ma mniejsze możliwości niż Postać/Siła/ Duch, przez którą został powołany do istnienia. Może próbować, na tyle, na ile ma możliwości. Ale nie ogarnie obiektywnie całości obrazu, bo nie ma po temu odpowiedniego "sprzętu". Taka moja pokora w stosunku do swojego gatunku Wink

Dobra, generalnie dochodzimy do wniosku, że nie myślimy identycznymi schematami, trudno więc się netowo przekonywać, ktora z trzech prawd słynnej triady góralskiej ma tu rację bytu (Prawda, Tyz Prawda, Gó**o Prawda) Wink

, kazdy pojmuje świat, jak potrafi i ma prawo ciągle szukać, iść naprzód, diwić się, zadawać pytania Smile

Więc może tym optymistycznym akcentem zakończmy ten wątek... chyba, że przy dobrym piwku indefjuczer... Wink

))

Guślarka · Gość

Guru Rav

Czytam Wasze wywody i dochodzę do (wstępnego) wniosku, że druidyzm jest chyba niezwykle subiektywną filozofią życia (skoro nie wszyscy godzą się na termin: religia). Na razie nie polemizuję z nikim, ale zobaczcie, co piszecie: „druidyzm wg mnie to to, to tamto”. Dokąd to nas doprowadzi?

Keriann

Guru, to jest właśnie niestety cecha, która dotyczy większości miejsc, gdzie spotykają się współcześni druidzi. Druidyzm obecnie jest definiowny jako filozofia, pozostawiając niejako wolną rękę w kwestii religijnej, niczego nie narzucając. Co z jedej strony jest fajne, bo pozwala cieszyć sie własną indywidualnoscią, z drugiej jednak strony rodzi tego typu rozbiezności- każdy sie edukuje z róznych źródeł, ma różne doświadczenia w życiu, różne przekonania, nie ma konkretnej doktryny.

Żeby nie przeciągać, bo tak można w nieskończoność, nie będę sie powtarzać, ale zgodnie z tym, co pisałam, nie czuję, żeby natura była w jakiś sposób oddzielona od Stwórcy, wręcz przeciwnie, nadrzędność uznaję, jak sama nazwa wskazuje, ale w kontekście doskonałości, która przejawia sie w świecie nas otaczającym. Nie opieram swoich przekonań na gdybaniach, ale nie będę raczej przytaczac dalszych argumentów, bo w sumie ta dyskusja faktycznie pokazuje nam tylko, że ile ludzi, tyle wizji świata. I w porządku, szanuję indywidualność, jak już wspominałam, każdy ma prawo do własnych poszukiwań, więc może lepiej skupmy się na kwestiach nie dotyczących bezpośrednio różnic religijnych, ale na tematach bardziej dotyczących filozofii nurtu, mitologii itd, coby sobie wszyscy mogli poczytać. Co Grono na to? Kto ma pomysł na kolejny topic?

Guru Rav

Właśnie o to chodzi. Szukać tego, co naprawdę można nazwać druidyzmem. Skupić się na tym, co nas łączy. Nie chcę nikogo urazić, starszych czy młodszych uczestników naszych spotkań na Forum, chciałem tylko delikatnie zauważyć, że zbliżając się do jakiejś szkoły (filozofii), też to już powtarzam, potrzeba chyba najpierw postawy przyjmowania, coś z postawienia się w roli ucznia. Poznawszy zasady szkoły można z niej wystąpić lub pogłębiać znajomość sztuki. Chyba, że ktoś myśląc o druidyzmie jest zwolennikiem zasady do it yourself religion i niejako wykreśla z dotychczasowych przekonań (religii) jedno, dodaje coś z innej itd. Też nie przedłużam. Pozdrawiam!

Keriann

No i właśnie, ja w ogóle proponuję zostawić temat religii, bo w tej kwestii nie będziemy się wzajemnie przeciągać ani kłócić, to by było dosyć... nie na miejscu. Guru- właśnie o to chodzi, porozmawiajmy lepiej o rzeczach, które nas łączą, atmosfera będzie dużo przyjemniejsza i więcej osób się włączy, nawet tych dopiero zaczynających. Więc może ja zacznę jakis nowy topic, a jesli komus przyjdzie do głowy kolejny, to też niech zaczyna, im więcej tym lepiej, będzie ciekawiej.

Conn/Chimaira · Gość

Keriann

Dobra, temat uważam za zamknięty. Na przyszłość jeszcze sugestia, aby wypowiadać się w imieniu własnym, bez zakładania z góry czyjegoś toku myślenia, bo można się trochę pomylić. I potem też może być jakoś głupio. A wolałabym, żeby ludzie, bez względu na to, pod jaką definicją się podpisują, (z tego, co wiem, odwiedzający są dość różnorodni), czuli sie tu dobrze. Temat ląduje w archiwum, coby nie wzbudzać dalszych emocji, liczę na to, że inne tez bedą wzbudzać, ale przyjemniejsze.